Nagrobek archiprezbitera Dominika Lochmana
- Temat
- Epitafium
- Współtwórca
- -
- Data powstania
- XVIII w.
- Rodzaj
- Przyścienna forma architektoniczna
- Materiał i technika
- Marmur, metal/Forma architektoniczna rzeźbiona w kamieniu, złocona. Portret na blasze, malowany w technice olejnej.
- Wymiary
- Tablica: 67 x 100 cm
- Sygnatury i napisy
- D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) | DOMINICUS LOCHMAN U(TRIUSQVE) I(URIS) D(OCTOR) CAN(ONI)C(US) CRAC(OVIENSIS) | RELIGIONE. PIETATE. ZELO, VIR APOSTOLICUS. | ECCLESIA(M) in IMBRAMOWICE CU(M) CONVENTU IGNE ABSU(M)PTAM CURA (ET) G LIBERALITATE RESTAURAVIT. | IBIDEM PAROCHIALEM A FUNDAMENTIS EREXIT. IN BUSCO MONASTERIUM AMPLIAVIT. | HANC ECCLESIA(M) SACRARIO ORGANO (ET) SUPELLECTILI ORNAVIT | PAUPERES SUBDITOS (ET) GREGE(M) SUU(M) BELLI PESTIS[Q]VE TE(M)PORE | SPIRITUALITER (ET) TEMPORALITER AERE, ANNONA CONSILIO | IUVIT. ALUIT (ET) FOVIT. | IUSTITIA PRUDENTIA AC AMI- CITIA OMNIBUS COM(M)ENDATUS | ECCLESIARUM VISITATOR, AP(OSTO)LICUS. REGIUS AC REIPUB(LICAE) COMMISSARIUS. | BONO PU- BLICO NON SIBI VIXIT. | (ET) MORI PIE CUPIENS | ARCHIPRESBYTERI HUIUS ECCLESIAE, DECANI (ET) ARCHIDIACONI | SANDOMIRIENSIS MUNERA DIMISIT. NOLLE HONORES (ET) MEREI SEMPER STUDUIT |MUNDI VANAE LAUDIS, (ET) OPUM CONTEMPTATOR. | FACULTA- TUM QVAS VIVENS IN EGENOS NON EROGAVIT | ORPHANAS (ET) PAUPERES HAEREDES INSTITUIT. | ET OBIIT EA MORTE QVAE POTEST I ESSE ARS MORIENDI ANNO D[OMIJNI 1742.25. (SEPTEM)BRIS. AETAT(IS) 78. | ANTECESSORI SUO SUCCEDANEUS ARCHIPRESBYTER | POSUIT.
- Numer identyfikacyjny
- -
- Dział
- -
- Powiązania/analogie
- -
- Właściciel
- Bazylika Mariacka w Krakowie
- Prawa autorskie
- Bazylika Mariacka w Krakowie
- Lokalizacja
- Prezbiterium, ściana północna
- Opis
- Barokowy nagrobek archiprezbitera kościoła Mariackiego Dominika Lochmana (zm. 1742) ufundował jego następca – ks. Jacek Łopacki, a zaprojektował Francesco Placidi. Wykonany został z czarnego marmuru z owalnym portretem zmarłego na blasze w zwieńczeniu. Poniżej, w cokół, wmontowano epitafia archiprezbiterów mariackich: Hieronima Powodowskiego, kanonika gnieźnieńskiego i krakowskiego (zm. 1613), z herbem Łodzia (ufundowane przez Tomasza Oborskiego, bpa laodyckiego i sufragana krakowskiego) oraz Krzysztofa Trzcińskiego (zm. 1640), z herbem Sulima.
