Opis

Z chwilą nastania w Gdańsku reformacji, w 1525 r. Rada nakazała dominikanom opuszczenie miasta. Wiek XVI był dla nich najbardziej dramatycznym okresem. Kościół kilkakrotnie był niszczony i plądrowany podczas tumultów. Dominikanie opuszczali miasto i wracali do niego. Ostatni powrót w tym stuleciu miał miejsce w 1578 r. na mocy traktatu pokojowego Gdańska ze Stefanem Batorym. Dominikanie powrócili do klasztoru i przejęli opiekę duszpasterską nad katolicką ludnością w mieście, w którym upowszechniał się protestantyzm. W XVII i XVIII wieku klasztor był ulubionym miejscem pobytu w Gdańsku biskupa włocławskiego, katolickich dostojników kościelnych i świeckich. Regularne wizyty kolejnych królów Polski przy okazji ich pobytów w Gdańsku potwierdzają okres świetności klasztoru w tym czasie. Trwa on do czasu rozbiorów Polski i wojen napoleońskich.