Opis

Najliczniejszą grupą zachowanych w skarbcu zabytków są kielichy mszalne, których użytkowa funkcja dominuje nad rozmaitością rozwiązań stylowych i sprawia, że większość z nich jest nieprzerwanie w użytku liturgicznym. Prezentują one wszystkie okresy w sztuce od późnego gotyku po współczesność i były najpopularniejszym przedmiotem fundacji kanoników, biskupów i osób świeckich, trafiającym do kościelnych zbiorów. Są wśród nich tak doskonałe artystycznie dzieła jak kielich fundacji kanonika Johannesa Hoffmanna z 1501 r., gdzie zobaczyć można maestrię emaliowanych plastycznych dekoracji, czy kielich biskupa Jerina autorstwa Michaela Schneidera z renesansowym wyważeniem proporcji formy i dekoracji. W katedrze wrocławskiej znajduje się znaczący zbiór dzieł pochodzących z Augsburga, będacego wiodącym ośrodkiem sztuki złotniczej Europy w XVII i XVIII w. i niezmiernie popularnym miejscem zamówień i zakupów dokonywanych przez dwory i ośrodki sakralne. Takie też jest pochodzenie jednego z najważniejszych dzieł złotnictwa augsburskiego w katedrze wrocławskiej: złotej figury św. Jana Ewangelisty, cennego daru przekazany przez biskupa Karola Ferdynanda Wazę. Jest ono jednym z tych arcydzieł złotniczych, które wkraczają na obszar sztuki rzeźbiarskiej i dowodzą tak najwyższego kunsztu swego twórcy jak i gustu i hojności zamawiającego dzieło z drogocennego materiału. Własnym zamówieniem katedry wrocławskiej dokonanym właśnie w Augsburgu jest także zespół dzieł które uświetnić miały aranżację ołtarza głównego. Jest to duże srebrne antependium autorstwa Abrahama II Drentwetta (1647-1729), tabernakulum Josepha Wolfganga Fesenmayra (ok. 1680-1721) oraz figury świętych: Jana Chrzciciela, Jana Ewangelisty, Jadwigi i Wincentego.