Opis

Fakt ten opisują wszyscy Ewangeliści. Kwatera ukazuje Pocałunek Judasza i Pojmanie Jezusa, co łaciński napis określa: JUDAS TRADIDIT X[RIST]UM. Jezus zwrócony lekko w stronę żydowskich strażników wydaje się pytać: „Kogo szukacie?”. Oglądamy scenę w momencie, kiedy Judasz dopełnił już zdrady pocałunkiem, żołdacy krępują powrozem ręce Jezusa i wyprowadzają Go przez bramę. Wykonawcom Drzwi udało się osiągnąć fałszywą przymilność w pozie Judasza i dostojeństwo świadomego swego przeznaczenia Chrystusa.

Pojmanie Jezusa należy do najstarszych tematów w cyklu pasyjnym. Dość często była to scena paralelna do Uwięzienia św. Piotra. Odbiciem tej tradycji jest umieszczenie w cyklu pasyjnym Drzwi Płockich Uwolnienia św. Piotra z więzienia. Kwatera płocka charakteryzuje się tym, że Chrystus nie patrzy w kierunku Judasza, ale odwraca odeń głowę. Zachowanie św. Piotra zostało ukazane tu zupełnie wyjątkowo, tak, jakby była to scena wyjęta z większego cyklu: Apostoł - o zafrasowanym wyrazie twarzy - nie ma miecza, nie walczy o uwolnienie Mistrza. Stoi na uboczu, pasując bardziej do kompozycji, w której przedstawiano ucieczkę uczniów. Jego cofnięcie mówi więcej o bojaźliwości i smutku niż o jego porywczym charakterze. Należący do służby świątynnej Żydzi, przedstawieni są ubrani w krótkie suknie i typowe dla sposobu ukazywania ich w sztuce średniowiecznej szpiczaste kapelusze. Warto zaznaczyć, że niekiedy w średniowieczu Zdrada Judasza zastępowała ikonograficznie Ostatnią Wieczerzę. Pojawia się więc nowy aspekt doktrynalny tej kwatery. Przypomniane zostaje ustanowienie Eucharystii i Mowa Pożegnalna Jezusa podczas Uczty. Obecność Judasza i Piotra w ikonografii Drzwi Płockich stanowi dla chrześcijan wykładnię anagogiczną jak należy pokutować za grzechy, które są uleganiem pokusie.