Opis

Ukazanie Matki Bożej jako położnicy akcentowało jej macierzyńską rolę i ukazywało ludzką naturę Chrystusa. Miało to znaczenie w obliczu herezji odmawiających Jezusowi albo bóstwa, albo człowieczeństwa (monofizytyzm, doketyzm). Jezus owinięty w pieluszki i przewiązany na krzyż taśmami leży w kamiennym żłobie, przypominającym wczesnoromański ołtarz. Krzyżowy nimb wokół głowy określa Jego bóstwo i zapowiada przyszłą ofiarę na krzyżu. Dzieciątko w żłobie to boski król, który wkracza w biedę świata, aby go ratować i zbawić. Obok stoją wół i osioł, ogrzewając Jezusa swoimi oddechami, o czym pisze apokryficzna Ewangelia Pseudo-Mateusza: „Trzeciego zaś dnia po narodzeniu Panna Maryja wyszła z groty i udała się do stajni. Tam złożyła dzieciątko w żłobie, a wół i osioł oddali mu pokłon. I wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza: «Poznał wół Pana swego i osioł żłób [stajnię] Pana swego». Zwierzęta otoczyły dzieciątko i wielbiły je nieustannie. Wtedy wypełniły się słowa proroka Habakuka: «Objawisz się pośrodku zwierząt»”. (Ps Mt XIV).