Św. Norbert wypędza złe duchy
- Autor, szkoła, warsztat
- Norbertański rzeźbiarz zakonny (?)
- Styl
- Późny manieryzm
- Data powstania
- 1662–1665
- Materiał i technika
- Drewno dębowe; płytki relief
- Wymiary
- Wys. 145 x szer. 85 cm
- Lokalizacja
- Katedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu, Polska
- Opis
- Na osi kompozycji stoi przodem św.Norbert w habicie, na otyłej głowie ma biret. W lewej ręce trzyma gałąź oliwną, prawą błogosławi klęczącą przed nim kobietę z której uleciał skrzydlaty demon. Podtrzymuje ją klęczący po prawej stronie mnich w birecie. Stoi za nim tak samo ubrany zakonnik, odwrócony plecami. Po lewej stronie mała postać nagiego diabła z widłami. Za nim przykucnął karzeł, a przed diabłem leży do góry nogami dzban z którego wylano wraz z płynem pełznącego gada.
Na drugim planie stoją trzej mnisi (po lewej) i trzej świeccy (po prawej), wszyscy zwróceni w stronę ołtarza, który znajduje się na skraju po lewej stronie i stoją na nim lichtarz z płonącą świecą i krzyż. Nad ich głowami fruwają dwa skrzydlate demony. W tle przedstawiono wsparte na dwóch kolumnach trzy ceglane arkady. Każda z nich otwiera widok na okratowane, zamknięte półkolem okna.
Relief wykonany na podstawie sztychu Th.Galle nr 18 z "Vita S. Norberti" książki opatrzonej komentarzem i wydanej przez Ch. van der Sterre w Antwerpii w 1622 roku.
