Opis

Prezbiterium jest w formie absydy i przedstawia Pokłon Trzech Króli. Polichromia dzieli się na trzy części. W części centralnej Michał Willmann przedstawił radość św. Józefa z pokłonu trzech króli. Na podwyższeniu, w otoczeniu aniołów, siedzi Maryja z Dzieciątkiem. Dary, składane przez królów – mirra, kadzidło i złoto, mają znaczenie symboliczne: kadzidło to uznanie Chrystusa za kapłana, złoto – za króla, a mirra jest zapowiedzią jego męczeńskiej śmierci. Widoczna w tle stajenka to mury potężnej, kamiennej budowli. Od średniowiecza uważano, że Jezus narodził się w dawnym pałacu króla Dawida, do czego czytelnie nawiązano na fresku. Panoramicznie, dookoła pokłonu, widoczne są bogate orszaki trzech króli. W ramach nich prości ludzie niosą Świętej Rodzinie bele płótna. Wynika to z faktu, że miejscowa ludność zajmowała się tkactwem. Ciekawostką są niezwykłe zwierzęta. Na samym rogu sceny, przy pilastrze, widoczne jest niezwykłe stworzenie, wyglądające jak koń z długą szyją. Według anegdoty to wielbłąd, którego tak Willmann namalował, ponieważ nigdy w życiu go nie widział na oczy.