i Dowiedz się więcej o projekcie
Nagrobek archiprezbitera Jacka Augustyna Łopackiego
Temat
Epitafium
Autor, szkoła, warsztat
Projekt Francesco Placidi (?) (1710? – 1782)
Współtwórca
-
Data powstania
XVIII w.
Rodzaj
Przyścienna forma architektoniczna
Materiał i technika
Marmur, metal/Forma architektoniczna rzeźbiona w kamieniu, złocona. Portret na blasze, malowany w technice olejnej.
Wymiary
123 cm x 67 cm
Sygnatury i napisy
D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) | IN TERRA EXTRA ECCLESIAM HANC | REPONI VOLUIT | FLOS PRAELATORUM HYACINTHUS |ŁOPACKI | ARCHIPRESYBYTER TEMPLI ISTI (US) | IDEO IN NOVISSIMO LOCO RECUBIT | UT MEREATUR AUDIRE A CHRISTO: |AMICE ASCENDE SUPERIUS | PROPE JANUAM ELIGENS SEPELIRI | UT QVI PRAETERI- BUNT DICANT BENEFACTORI LOCI |BENEDIXIMUS VOBIS IN NOMINE DOMINI DISCANTQ(VE) | VIRO PROBO UNDIQ(VE) PATERE AD CAELU(M) FLORES | EXTRA ECCLESIA(M) POSIT(US) QVAE IN ILLA ET PRO ILLA FECIT | OMNES DE PARIETIBUS CLAMANT LAPIDES UNUM AD JANUAM COLLATERALEM MARMOR | DICET DOCEBITQ(VE) PLURA OBIIT DIE ANNO 1761. |UT IBI.
Numer identyfikacyjny
-
Dział
-
Powiązania/analogie
-
Właściciel
Bazylika Mariacka w Krakowie
Prawa autorskie
Bazylika Mariacka w Krakowie
Lokalizacja
Prezbiterium, ściana południowa
Opis
Barokowy nagrobek lekarza i profesora Uniwersytetu Krakowskiego, proboszcza kościoła Mariackiego w latach 1723–1761, wybitnego jego opiekuna i dobrodzieja Jacka Łopackiego (zm. 1761) zaprojektował Francesco Placidi. Wykonany został z czarnego marmuru z owalnym portretem zmarłego na blasze w zwieńczeniu. Monument dostawiony do południowej ściany prezbiterium, przy ołtarzu głównym, ma charakter symboliczny i akcentuje przede wszystkim skromność infułata, który inaczej niż poprzednicy, kazał pogrzebać się na cmentarzu w ziemi.