Hrabiowie i książęta wstąpiwszy do zakonu składają u stóp Matki Boskiej insygnia władzy
- Autor, szkoła, warsztat
- Norbertański rzeźbiarz zakonny (?)
- Styl
- Późny manieryzm
- Data powstania
- 1662–1665
- Materiał i technika
- Drewno dębowe; płytki relief
- Wymiary
- Wys. 145 x szer. 85 cm
- Lokalizacja
- Katedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu, Polska
- Opis
- Skomponowany symetrycznie relief przedstawia w centrum Matkę Boska w sukni i welonie na głowie otoczonej promienistą aureolą. Przed nią leży na wyściełanym tkaniną sianie Dzieciątko Jezus. Matka przytrzymuje je prawą dłonią, w lewej unosi kraniec tkaniny przy otoczonej promienistą aureolą głowie dziecka.
Ułożono przed nią na pierwszym planie sześć różnokształtnych koron w dwóch rzędach i cztery tarcze herbowe u dołu. Po bokach znajdują się premonstratensi w habitach, po trzech z każdej strony. Pierwszy z prawej klęcząc trzyma u boku czaszkę; kładzie wśród insygniów buławę. Pierwszy z lewej klęczy unosząc przed sobą buławę i koronę szlachecką. Stojący za nim mich trzyma w lewej ręce gałązkę palmową. Po przeciwnej stronie widać krzywiznę pastorału.
W tle kulisa architektoniczna w postaci dwufilarowej arkady i ponad wieńczącym ją gzymsem triforyjnymi otworami - wyższy na osi z podwieszoną dekoracyjną muszlą. Po prawej stronie ceglany mur, a po lewej filar i w prześwicie krajobraz z domem i stylizowanym drzewem.
